Imaam ash-Shaafi’ie
Hij is Mohammad ibn Idries ibn al-‘Abbaas ibn ‘Oethmaan ibn Shaafi’ ibn as-Saa-ib ibn ‘Oebayd ibn ‘Abd-Yazied ibn Haashim ibn al-Moettalib ibn ‘Abd-Manaaf ibn Qoesayy ibn Kilaab ibn Moerrah ibn Ka’b ibn Loe-ayy ibn Ghaalib. De Imaam, de Geleerde van zijn tijdperk, de beschermer van de hadieth, de Faqieh (wetgeleerde) van de Religie, Aboe ‘Abdillaah al-Qoerashie, dan al-Moettalibie ash-Shaafi’ie al-Mekkie, bij geboorte al-Ghazziyie, een aangetrouwd familielid van de Boodschapper van Allah en de afstammeling van de oom van zijn (de Profeet - sallallahoe ‘alayhi wa sallam) vaders kant. Dus al-Moettalib is de broer van Haashim, en Haashim is de vader van ‘Abdoel-Moettalib.
Men is het erover eens dat hij werd geboren in Ghazzah en zijn vader, Idries, op jonge leeftijd stierf. Dus groeide Mohammad op als wees onder de voogdij van zijn moeder. Omdat zij (het effect van) het land op hem vreesde, nam zij hem naar zijn plaats van oorsprong toen hij een jongen van twee jaar was. Zo groeide hij op in Mekkah en begon hij pijlen te werpen, totdat hij al zijn tijdgenoten overtrof en hij in staat was negen uit tien doelen te raken. Toen begon hij de Arabische taal en poëzie te bestuderen, en hij raakte daar bedreven in. Toen werd hij verliefd op al-fiqh (wetleer), dus werd hij daarin de meester van de mensen in zijn tijd.
Al-Moezanie zei: “Ik heb niemand gezien met een beter gezicht dan ash-Shaafi’ie - moge Allah Zijn Genade aan hem schenken - en wanneer hij zijn baard vastpakte, was er niets voortreffelijker dan zijn vastpakken ervan.”
Ar-Rabie’ al-Moe’adhdhin zei: “Ik hoorde ash-Shaafi’ie zeggen: Ik schoot altijd pijlen, totdat de dokter zei, ik vrees dat je longtuberculose krijgt door de tijd die je in de hitte doorbrengt. Hij (ash-Shaafi’ie) zei: En ik raakte negen uit tien doelen.”(2)
Ahmad ibn Ibraahiem at-Taa’rie al-Aqtaa’ zei: “Al-Moezanie vertelde ons dat ash-Shaafi’ie zei: Ik memoriseerde de Qor-aan toen ik acht jaar was, en ik memoriseerde al-Moewatta- toen ik tien jaar oud was.”
En het wordt genoemd in Manaaqib ash-Shaafi’ie van al-Aaboerie(3): “Ik hoorde az-Zoebayr ibn ‘Abiel-Waahid al-Hamdhaanie zeggen dat ‘Alie ibn Mohammad ibn ‘Iesa ons vertelde: Ik hoorde Rabie’ ibn Soelaymaan zeggen: Ash-Shaafi’ie werd geboren op de dag dat Aboe Haniefah stierf, moge Allah Zijn Genade schenken aan hen beide.”
En van ash-Shaafi’ie die zei: “Ik ging naar Maalik toen ik dertien jaar was - en het is zoals hij zegt, ook al leek het alsof hij drieëntwintig jaar oud was - hij zei: Ik kwam met de zoon van mijn oom naar al-Medienah. Maalik sprak, en zei: Ik zoek iets voor jou om te lezen. Ik zei: Ik zal lezen. Dus las ik voor hem. Wanneer hij me iets vroeg over waar we al langs waren geweest, vroeg hij me: Reken het. Dan zou ik uit het hoofd overleveren. En het was alsof hij verbaasd was. Toen vroeg hij me over een zaak, en ik antwoordde, en dan een andere zaak. Daarop zei hij: Jij zou het leuk vinden om een rechter te zijn!”(4)
Aboe ‘Oebayd zei: “Ik heb niemand gezien die intelligenter is dan ash-Shaafi’ie,” en evenzo zei Yoenoes ibn ‘Abdil-A’laa: “Als de oemmah bij elkaar werd gehaald, zou zijn intelligentie meer zijn dan wat zij samen brengen.”
En az-Zoebayr al-Istiraabaadhie zei: “Mohammad ibn Yahya ibn Aadam van Egypte vertelde ons, Ibn ‘Abdil-Hakam vertelde ons: Ik hoorde ash-Shaafi’ie zeggen: Als de mensen wisten wat kalaam (retoriek/filosofie) bevat aan begeerten, zouden ze ervan vluchten zoals iemand zou vluchten voor een leeuw.”
Yoenoes as-Sadafie zei: “Ik heb niemand gezien die intelligenter is dan ash-Shaafi’ie. Ik debatteerde eens met hem over een zaak, waarna we uit elkaar gingen. Toen we elkaar opnieuw troffen, nam hij me bij mijn hand en zei: “O Aboe Moesa, is het niet juist dat we broeders zijn, ook al zijn we het oneens over een zaak?” Ik zeg dat dit de compleetheid van het intellect van deze Imaam aantoont, en zijn begrip van zichzelf; omdat meningsverschillen onder mensen die debatteren nooit stoppen.”
Aboe Dja’far at-Tirmidhie zei: “Aboel-Fadl al-Waashdjirdie vertelde ons: Ik hoorde ‘Abdoellah as-Saaghaanie zeggen: Ik vroeg Yahya ibn Akhtam over Aboe ‘Oebayd en ash-Shaafi’ie, wie van hen meer kennis heeft? Hij zei: Aboe ‘Oebayd kwam vaak bij ons. Hij was een man die als hij het geluk had om boeken te ontvangen, dan zou hij de vormen van het schrijven ervan verbeteren. Hij zou ze organiseren met prachtige zinnen vanwege zijn hoge bekwaamheid in de Arabische taal. Wat betreft ash-Shaafi’ie, we waren vaak met Mohammad ibn al-Hasan voor vele discussies, en hij was een man die Qoerashie in zijn begrip en intellect was, hij was snel in verbeteren. Als hij niet meer ahaadieth had gehoord, zou hij voldoende zijn voor de gemeenschap van Mohammad - sallallahoe ‘alayhi wa sallam - over de andere foeqahaa- (wetgeleerden).”
Ma’mar ibn Shabieb zei: “Ik hoorde al-Ma-moen zeggen: ik testte Mohammad ibn Idries inderdaad in alles, en ik bemerkte dat hij volmaakt was.”
En Ahmad ibn Mohammad ibn Bint ash-Shaafi’ie zei: “Ik hoorde mijn vader en oom zeggen: Wanneer er een man naar Soefyaan ibn ‘Oeyaynah kwam met iets van tafsier of fataawaa, zou hij het aan ash-Shaafi’ie geven, en zeggen: Behandel dit.”
Ash-Shaafi’ie(5) - moge Allah hem genadig zijn - was inderdaad van de meest kennisrijke mensen wat betreft het Boek en de Soennah, en van de strengste mensen wat betreft het stevig vasthouden aan die twee. Hij was van de meest hoogwaardige mensen betreffende het geven van aandacht aan kennis en hopen op goedheid. Hij zei vaak: “Ik zou willen dat de mensen deze kennis zouden leren, en niets ervan ooit aan mij zou worden toegeschreven. Dan zouden zij beloningen ontvangen en zou ik niet geprezen worden.”
Hij zei gewoonlijk: “Als ik iets zeg, en vervolgens is er iets authentiek verklaard van de Boodschapper van Allah - sallallahoe ‘alayhi wa sallam - dat in tegenspraak is met mijn uitspraak, dan heeft dat (authentieke) meer recht om gevolgd te worden, en volg mij niet blindelings.”
En hij zei: “Als ik een authentieke hadieth van de Boodschapper van Allah - sallallahoe ‘alayhi wa sallam - overlever, en ik handel er niet naar, weet dan dat mijn intellect me heeft verlaten.”
En hij zei tegen Ahmad ibn Hanbal - moge Allah hem genadig zijn: “Jij weet meer over de authentieke overleveringen dan wij, dus als er een authentieke overlevering is, licht me er dan over in; of het nu van al-Koefah, al-Basrah of ash-Shaam is.”
En zijn strikte vastklampen aan de Soennah bereikte het punt dat hij gewoonlijk zijn metgezellen adviseerde eraan vast te klampen, en hij zei: “Blijf bij de Mensen van Hadieth, want zij zijn het meest correcte van onder de mensen.”
En hij zei: “Als ik een man van onder de Mensen van Hadieth zie, dan is het alsof ik een man van de Metgezellen van de Profeet - sallallahoe ‘alayhi wa sallam - heb gezien. Moge Allah hen belonen met goeds, zij hebben de fundamenten voor ons behouden, dus hebben zij een voortreffelijkheid over ons.”(6) En hij reciteerde de volgende verzen van poëzie:
“Alle vormen van kennis naast de Qor-aan zijn een overbodigheid;
Behalve de hadieth en het kennen van de fiqh (wetgeleerdheid) van de Religie;
Kennis is hetgeen dat: Hij zei…, of: Hij vertelde ons… bevat;
Alles dat anders is dan dit, is van de influisteringen van de Duivel.”(7)
Ash-Shaafi’ie is inderdaad door meer dan één van de grote geleerden geprezen. Tot hen behoort ‘Abdoer-Rahmaan ibn Mahdie en hij vroeg hem een boek te schrijven over de oesoel (fundamenten) voor hem. Dus schreef hij een boek voor hem, en het werd het eerste boek dat geschreven was over deze wetenschappen. En hierna had Ibn Mahdie de gewoonte om smeekbeden voor hem te verrichten in het gebed.
En van degenen die hem op gelijke manier prezen is zijn Shaykh, Maalik ibn Anas en Qoetaybah ibn Sa’ied. Hij zei: “Hij is een Imaam.”
En van degenen die hem prezen zijn: Soefyaan ibn ‘Oeyaynah, Yahya ibn Sa’ied al-Qattaan, Aboe ‘Oebayd ibn Sallaam, en hij zei: “Ik heb niemand meer welbespraakt, intelligenter, meer bescheiden gezien, dan al-Imaam ash-Shaafi’ie.”
En van degenen die ash-Shaafi’ie prezen zijn: Yahya ibn Akhtam al-Qaadie, Is-haaq ibn Raahawayah en Mohammad ibn al-Hasan.
Ahmad ibn Hanbal verrichte gedurende veertig jaar smeekbeden voor hem in zijn gebed. Tevens zei hij over de hadieth die verhaald is door Aboe Daawoed, van de hadieth van Aboe Hoerayrah, van de Profeet - sallallahoe ‘alayhi wa sallam: “Waarlijk, Allah stuurt aan de kop van iedere honderd jaar een man voor de Oemmah, die de religie voor hen doet herleven.”(8) Hij zei: “‘Oemar ibn Abdil-’Aziez kwam aan de kop van de eerste honderd jaar en ash-Shaafie’ie kwam aan de kop van de tweede honderd jaar.” Ahmad zei vaak: “Ash-Shaafi’ie was als een zon voor de wereld en als een gratie voor de mensheid.”
Aboe Thawr zei: “Ik heb nooit iets vergelijkbaars aan ash-Shaafi’ie gezien, noch heeft hij iets met zichzelf vergelijkbaars gezien.”
En ar-Rabie’ zei: “Ash-Shaafi’ie stierf op donderdag en we verrichten zijn begrafenisgebed op donderdagavond. En we zagen de maan van Sha’baan in het jaar 204, en hij was tweeënzeventig jaar oud.”(9) [ Yassin ibn abdulillah: Dit is vreemd ik weet niet of deze overlevering correct is want het is bekend dat hij in 150 nh is geboren en 204 nh is gestorven dus dan betekent dat hij ( radia allahu 3anhu ) 54 is en niet 72 en allah weet het beter ]
Bron: The Creed of the four Imaams - Mohammed ibn ‘Abdir-Rahmaan al-Khoemayyis
Vertaald vanuit het Engels door: Hoedhayfah al-Hollandie
--------------------------------------------------------------------------------
(1) Het volgende is een verkorte samenvatting van Siyar A’laam an-Noebalaa- (10/5-99). Voor meer biografieën van al-Imaam ash-Shaafi’ie, zie: at-Taariekh al-Kabier (1/42), at-Taariekh as-Saghier (2/302), al-Djarh wat-Ta’diel (7/201), Hilyatoel-Awliyaa- (9/63-161), Taariekh Baghdaad (2/56-73), Tabaqaat al-Hanaabilah (1/280), Tartieb al-Madaarik (2/382), al-Ansaab (7/251-254), Taariekh Ibn ‘Asaakir (14/395-418, 15/-25), Sifat as-Safwah (2/95), Moe’djam al-Oebada’ (17/281-327), Tahdhieb al-Asmaa- wal-Loeghaat (1/44-67), Wafiyyaat al-A’yaan (4/163-169), al-Moekhtasar fi Akhbaan al-Bashr (2/28-29), Taariekh al-Islaam (11/29), Tadhkirat al-Hoeffaadh (1/361-363), al-Kaashif (3/17), al-Waafie bil-Wafiyyaat (2/171-181), Maraatoel-Djinaan (2/13-28), al-Bidaayah wan-Nihaayah (10/251-254), ad-Diebaadj al-Madhhab (2/156-161), Ghayaat an-Nihaayah (1/95), Tabaqaat an-Nihaat (1/21) van Ibn Qaadie Shahbah, Tahdhieb at-Tahdhieb (9/25), an-Noedjoem az-Zaahirah (2/176), Hoesn al-Moehaadirah (1/303-304), Tabaqaat al-Moefassirien (1/98), Miftaah as-Sa’aadah (2/99-94), Tariekh al-Khamies (2/335), Shoedhoer adh-Dhahab (2/9-11) en Sharh Ihyaa- ‘Oeloem ad-Dien (1/191-201).
(2) Al-Manaaqib (2/128) van al-Bayhaqie.
(3) Hij is Aboel-Hasan Mohammad ibn al-Hoesayn ibn Ibraahiem al-Aaboerie as-Sidjistaanie (o. 363 H.), zie: at-Tabaqaat (1/344) van as-Soebkie.
(4) At-Taariekh (14/402) van Ibn ‘Asaakir.
(5) De volgende sectie is genomen van Wasiyyat al-Imaam ash-Shaafi’ie (pag. 14-22) met de controle van Sa’doed-Dien ibn Mohammad.
(6) Zie al-Bidaayah wan-Nihaayah (10/254) van Ibn Kathier, en Siyar A’laam an-Noebalaa- (10/60) van al-Imaam adh-Dhahabie.
(7) Deze poëzieverzen zijn van ash-Shaafi’ie bevestigd, zoals gevonden in al-Bidaayah (10/256) en Diewaan ash-Shaafi’ie (pag. 88).
(8) Overgeleverd door Aboe Daawoed (nr. 4291), al-Haakim (4/522), al-Khatieb al-Baghdaadie in Taariekh Baghdaad (2/61), Ibn ‘Adie in al-Kaamil (1/123), al-Bayhaqie in Ma’rifatoes-Soenan wal-Aathaar (1/137). Hij is authentiek verklaard door al-Imaam Ahmad zoals terug te vinden in Siyar A’laam an-Noebalaa- (10/46), en door al-Haakim en adh-Dhahabie zoals terug te vinden in Faydoel-Qadier (2/282). Hij is ook authentiek vekrlaard door ash-Shaykh al-Albaanie in Sahieh Soenan Abie Daawoed (nr. 3606).
(9) Zie al-Bidaayah wan-Nihaayah (10/251) van Ibn Kathier.
Posted in Biografieën | No Comments
di jul 29, 2008 11:21 pm