Artikkelen van Ibn Qayyim al-Jawziyyah

10 Manieren van bescherming tegen Shaytaan

1. Je toevlucht zoeken bij Allah tegen Shaytaan. Allah, De Allerhoogste, zegt, "En wanneer een verzoeking van de Satan jou treft, zoek dan je toevlucht bij Allah: voorwaar, Hij is de Alhorende, de Alwetende." [1]

2. Recitatie van de twee surahs al-Falaq en an-Nas, aangezien deze een wonderbaarlijk effect hebben bij het zoeken van je toevlucht bij Allah tegen zijn kwaad, het afzwakken van Shaytaan en bescherming tegen hem. Dit is waarom de Boodschapper, salla Allahu `alayhi wa sallam, heeft gezegd: "Geen persoon zoekt zijn toevlucht (bij Allah) met iets zoals met de Mu`awwidhatayn (surat al-Falaq en an-Nas)”.

3. Recitatie van Ayat al-Kursi (2:255).

4. Recitatie van surah al-Baqarah. De Boodschapper salla Allahu `alayhi wa sallam heeft gezegd, "Het huis waarin al-Baqarah wordt gereciteerd wordt niet benaderd door Shaytaan." [2]

5. Het laatste deel van al-Baqarah. De Boodschapper salla Allahu `alayhi wa sallam heeft gezegd, "Degene die de laatste twee verzen van al-Baqarah reciteert gedurende de nacht, voor hem zullen deze voldoende zijn." [3]

6. Recitatie van het begin van surat Mu'min (Ghafir), tot Zijn uitspraak, “wa ilayhi-l-maseer” (tot Hem is de terugkeer). (Dus, "Ha Mim. De neerzending van het Boek is van Allah, De Almachtige, De Alwetende. De Vergever van de zonden en de Aanvaarder van het berouw, de Harde in de bestraffing, de Bezitter van grote macht. Geen god is er dan Hij, tot Hem is de terugkeer." [4] )

7. Het honderd keer zeggen van “la ilaha ill Allah wahdahu la sharika lah, lahul mulku wa lahul hamdu wa huwa `ala kulli shay’in qadir” - Er is geen god behalve alleen Allah. Hij heeft geen deelgenoot, aan Hem is het rijk en aan Hem is de lofbetuiging en Hij is tot alle dingen in staat.

8. De meest heilzame (nuttige) vorm van bescherming tegen Shaytaan: overvloed aan (het) gedenken van Allah, De Verhevene.

9. Wassing (ablutie) en gebed, en deze behoren tot de grootste manieren van bescherming, vooral op het moment van opkomende woede en verlangens (lusten).

10. Zelfonthouding van teveel praten, voedsel en mengen met mensen.


[1] [Surat al-Fusilat 41:36]
[2] overgeleverd door Muslim
[3] overgeleverd door Muslim
[4] [Surat al-Momim 40:1-3]
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Bida’i` al-Fawa’id (304-308) (samengevat)

Tien profijtvolle punten uit al Fawaa’id

1. Hoe kan iemand met een gezond verstand, het Paradijs en alles wat het bevat verruilen voor het genot van één uur?

2. Wanneer je (iets van) de schepping vreest, voel je je er door afgestoten en ren je er van weg, maar wanneer je de Schepper vreest, voel je je dicht bij Hem en ren je naar Hem toe.

3. Als kennis zonder handeling zou baten, waarom heeft Allaah dan de geleerden van de Mensen van het Boek veroordeeld? En als handelen zonder oprechtheid zou baten, waarom veroordeelt Hij dan de hypocrieten?

4. Verban de gedachte, want als je dat niet doet, dan wordt het een idee. Verban het idee, want als je dat niet doet, dan wordt het een begeerte. Vecht dus tegen dat (die begeerte), want als je dat niet doet, dan zal het een vastberadenheid worden en een passie. Als je dat niet verbant, dan zal het een daad worden. En als je het niet vervangt met het tegenovergestelde, dan zal het een constante gewoonte worden. En op dat punt zal het moeilijk voor je worden om het te veranderen.

5. Wanneer een ‘abd (dienaar) van Allaah een vastgestelde (voorbestemde) aangelegenheid (gebeurtenis) overkomt, (iets) wat hij niet leuk vindt, dan zou hij er zes perspectieven over moeten hebben (hij zou er op deze zes manieren tegen aan moeten kijken):

• 1. Het perspectief van Tauwhied: En dat Allaah Degene is die het voorbestemd heeft, het gewild en het geschapen heeft. En wat Allaah wil, dat gebeurt, en wat Hij niet wil, dat gebeurt niet.
  2. Het perspectief van Eerlijkheid: En dat Hij heeft voorgeschreven dat deze gebeurtenis zal plaatsvinden in het verleden en dat er eerlijkheid zit in Zijn Goddelijke bepaling.
  3. Het perspectief van Genade: En dat de genade van deze persoon zijn woede en wraak moet vervangen, met betrekking tot hetgeen dat was voorbestemd.
  4. Het perspectief van Wijsheid: En dat het de oneindige Wijsheid van Allaah was dat het teweegbracht. Hij bepaalde het niet tevergeefs, noch bracht Hij het Goddelijke ten uitvoer zonder dat het een doel heeft.
  5. Het perspectief van Loven: En dat aan Allaah de complete en gehele lof toekomt voor hetgeen bepaald was vanuit ieder oogpunt.
  6. Het perspectief van Aanbidding tot Allaah (‘Oeboediyyah): En dat hij een pure aanbidder van Allaah is vanuit ieder standpunt. Zijn Meester’s Bepalingen en Voorbestemmingen gebeuren bij hem krachtens (het feit) dat hij Allaah’s bezit en slaaf is. Allaah bestuurt hem onder Zijn voorbestemde bepalingen net zoals Hij hem bestuurt onder Zijn religieuse bepalingen. Dus het (de voorbestemde gebeurtenis) wordt een plaats waar deze bepalingen hem overkomen.

6. Weinig succes (van Allaah), slechte inzichten, het zich niet bewust zijn van de waarheid, corruptie van het hart, luiheid in het maken van dhikr, tijdsverspilling, afkeer van de schepping, vervreemding tussen de dienaar en zijn Heer, de verhindering dat de smeekbede beantwoord wordt, verharding van het hart, de beëindiging van zegening van iemands voorziening en levensduur, de verhindering van kennis, omhuld zijn in vernedering, het vernederd worden door toedoen van de vijand, samentrekking van de borst, verlengde droefheid en leed, een ellendig leven in armoede, en een sombere bestaan. Zij allen worden teweeg gebracht door zondes en het nalaten van het gedenken van Allaah, zoals gewassen gemaakt worden met water en branden door vuur. En het tegengestelde van deze dingen komen voort uit gehoorzaamheid jegens Allaah.

7. Als je geest zichzelf zou bevrijden van de besturing door jouw begeerten, dan zou de gemoedstoestand ernaar terug keren.

8. Je bent de verblijfplaats van begeerten binnengetreden, en heb je dus je leven op het spel gezet.

9. Er werd eens tegen een toegewijde aanbidder van Allaah gezegd: “Tot wanneer ga jij door jouw ziel uit te putten?” Hij antwoordde: “Het is zijn ontspanning die ik zoek.”

10. De vrouwen van deze wereld zijn mooi gemaakt voor hen die kunnen zien, om te testen wie van hen, hen verkiest boven de vrouwen uit het Hiernamaals. Dus degene die de omvang van verschillen kent, hij zal datgene kiezen wat verdient om gekozen te worden.

Bron: al-Fawaa’id - Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Samengevat door: Sheikh Hoessain al-Awaa’ishah in Faid ur-Rahmaan fie Al-Fawaa’id-il-Hisaan (no.1 p.30-32)

10 nutteloze zaken

1. Kennis waar niet naar wordt gehandeld.

2. De daad die zowel geen oprechtheid heeft noch is gebaseerd op het volgen van de rechtgeaarde voorbeelden van anderen.

3. Geld dat wordt opgestapeld, aangezien de eigenaar er niet van geniet gedurende zijn leven en er ook geen beloning voor ontvangt in het Hiernamaals.

4. Het hart dat leeg is betreffende liefde en verlangen naar Allah, en betreffende het zoeken naar nabijheid bij Hem.

5. Een lichaam dat Allah niet gehoorzaamt en dient.

6. Houden van Allah zonder het volgen van Zijn bevelen of het zoeken naar Zijn tevredenheid.

7. Tijd wat niet wordt besteed aan het compenseren van zonden (boetedoening) of het grijpen van mogelijkheden om het goede te doen.

8. Een verstand dat denkt aan nutteloze zaken.

9. Het dienen van degenen die je niet dichtbij Allah brengen, en je niet baten in jouw leven.

10. Hopen en vrezen van degenen die vallen onder de autoriteit van Allah en in Zijn hand (liggen); terwijl hij zichzelf niet kan baten of schaden, noch dood of leven kan brengen, noch zichzelf kan opwekken.

Echter, de grootste van deze zaken zijn het verspillen van het hart en het verspillen van tijd. Het verspillen van het hart gebeurt, door het preferen van het wereldlijke leven boven het Hiernamaals, en het verspillen van tijd gebeurt door het hebben van eindeloze hoop, terwijl al het goede gevonden wordt in het volgen van het rechte pad en het jezelf voorbereiden op de ontmoeting met Allah.

Zo vreemd als het is, wanneer een dienaar van Allah een [wereldlijk] probleem heeft, dan zoekt hij hulp bij Allah, maar hij vraagt Allah nooit om zijn hart te genezen voordat het sterft ten gevolge van onwetendheid, achteloosheid, het in vervulling brengen van begeertes en door zijn betrokkenheid bij innovaties (in het geloof). Waarlijk, wanneer het hart sterft, dan zal hij nooit de gewichtigheid of impact van zijn zonden voelen.

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Al-Fawa’id

Kennis is in vele opzichten superieur over het geld!

In de volgende stappen legt Ibn al-Qayyim (rahiemehoellaah) uit waarom kennis volmaakter is dan het geld:

1. Jij bewaakt het geld, terwijl de kennis (van Islaamitisch monotheïsme) jou bewaakt.

2. Geld vermindert alleen maar als je het weggeeft, terwijl de kennis zich vermenigvuldigt als je het weggeeft.

3. Het geld is de erfenis van de koningen en de rijken. De kennis is de erfenis van de profeten (`alayhimoes-salaam). Het geld verlaat zijn eigenaar bij overlijden. De kennis gaat bij overlijden met zijn eigenaar mee het graf in.

4. Het geld beheerst de kennis niet, daarentegen beheerst de kennis het geld wel.

5. Iedereen (ver)krijgt het geld: de moe’min (gelovige), de kafier(ongelovige), de eerlijke en de oneerlijke. Maar profijt volle kennis (ver)krijgt alleen de moe’min (gelovige in de Eenheid van Allaah en de boodschap van Zijn profeet : .

6. Niemand, behalve de arme en de behoeftige, heeft de rijken nodig, terwijl alle lagen van de bevolking, van zwerver tot koning, de bezitter van kennis (de `alim) nodig hebben.

7. Het verzamelen en bewaren van geld maakt de ziel verrot, gierig en hebzuchtig, terwijl het verzamelen en bewaren van kennis de ziel (eigen-ik) versterkt en reinigt.

8. Het geld maakt de ziel (eigen-ik) opstandig, trots, hooghartig en pronkzuchtig, maar de kennis (van Islaamitisch monotheïsme) maakt de ziel nederig en gehoorzaam (aan Allaah en Zijn profeet Mohammed ).

9. Het geld is een gordijn tussen geluk en ongeluk (aan de hand waarvoor het gebruikt wordt). De kennis brengt de ziel naar het geluk (waar deze voor geschapen is).

10. Rijkdom aan kennis is volmaakter dan rijkdom aan geld, want als je geld opraakt wordt je straatarm terwijl je niet bang hoeft te zijn dat je kennis opraakt, want het vermenigvuldigt zich alleen maar (als je handelt naar hetgeen je weet).

11. Geld maakt zijn eigenaar slaaf van het wereldse. Kennis echter maakt zijn eigenaar slaaf van de Heer der Werelden (Allaah (soebhaanahoe wa t`ala)).

12. Liefde voor de doenja (het wereldse), geld en het streven naar rijkdom is de oorsprong van elke zonde, maar liefde voor de kennis (van Islaamitisch monotheïsme) en het bestuderen van deze kennis is de oorsprong van elke gehoorzaamheid aan Allaah (soebhanahoe wa t`ala).

13. De waarde van de rijke (voor zichzelf en voor de mensen) ligt in zijn geld en rijkdom, echter de waarde van de `alim (Islaamitische geleerde) ligt in zijn kennis. Nu, als het geld op is en de rijke niet meer rijk is, dan verdwijnt zijn waarde en aanzien, terwijl de waarde en het aanzien van de `alim nooit verdwijnt, omdat zijn kennis blijvend is (zolang hij datgene wat hij weet in de praktijk brengt).

15. Zelfs al kreeg de `alim voor zijn kennis doenja (geld, wereldse rijkdom)aangeboden, dan zou dit voor hem (omgerekend) niet eens de waarde van een droog stokje hebben, terwijl de (nadenkende) rijke als hij de edelheid, superioriteit en volmaaktheid van de kennis (van Islaamitisch monotheïsme) begrijpt, zou willen dat hij de kennis heeft ter waarde van zijn rijkdom of meer (kijk bijv. naar de metgezel van de Profeet ; Moes’ab Ibn Oemayr (radieAllaahoe `anhoemaa). Hij gaf zijn grote rijkdom op voor de kennis (van Islaamitisch monotheïsme).

16. Niemand heeft Allaah (soebhaanahoe wa t`ala) ooit gehoorzaamd zonder kennis (van Islaamitisch monotheïsme) en de grootste groep mensen die Hem ongehoorzaam is, is dit alleen maar door hun slaafsheid aan geld (denk aan drugs, prostitutie, gokken, steekpenningen, rentegelden enz.).

17. De verzamelaar van geld nodigt de mensen uit naar de doenja (met zijn positie en bezit). De `alim nodigt de mensen uit naar Allaah (soebhanahoe wa t`ala)(met zijn kennis en positie).

18. Rijkdom is de oorzaak van de ondergang en vernietiging van zijn bezitter omdat velen rijkdom vereren en adoreren. Als je iemand ziet die zich bezighoudt met de aanbidding van rijkdom, weet dan dat het een versnelling is van zijn ondergang. Rijkdom aan kennis (van Islaamitisch monotheïsme) is de oorzaak dat de mens levens (kracht) krijgt en levens(kracht) kan geven aan anderen. Wanneer de mensen iemand zien die zich bezighoudt met kennis dan respecteren, bewonderen en houden ze van hem en volgen ze hem aan de hand van wat hij hen onderwijst over Allaahs Woord (De Qor’aan) en de authentieke Soennah (uitspraken, handelingen en goedkeuringen) van de profeet .

19. Het genot dat uit rijkdom (van geld) valt te putten is of een illusionair genot, of een dierlijk genot. Als iemand geniet van het verzamelen en verkrijgen van geld (op een zodanige wijze dat dit zijn belangrijkste levensdoel wordt) dan is dit een illusionair genot. Maar wanneer hij ervan geniet om het geld uit te geven aan zijn lusten en begeerten (in haraam = alles wat Allaah (soebhaanahoe wa t`ala) voor de mens verboden heeft, omdat het schadelijk is voor hem of om een reden die alleen Allaah (soebhaanahoewa t`ala) kent) dan is dit een dierlijk genot. Het genot dat vanuit kennis (van islaamitisch monotheïsme) voortvloeit is een spiritueel genot wat lijkt op het verheven genot van de engelen (maar er is een verschil tussen de twee soorten van genot!)

20. Rijkdom in geld gaat gepaard met vrees en bedroefdheid, want de rijke is bedroefd voordat hij het gelld heeft en nadat hij het geld heeft bang dat ze het van hem zullen stelen en hoe groter de omvang van het geld des te groter is zijn angst.

21. De rijkelui moeten hun rijkdom zeker een keer verlaten en dat doet verschrikkelijk veel pijn. De kennis (van Islaamitisch monotheïsme) verlaat zijn eigenaar nooit (zolang hij het naleeft en ernaar werkt) dus pijnigt en kwelt het hem niet.

22. Wie wordt gerespecteerd en bewonderd omwille van zijn geld is, als zijn geld op is, alle respect en bewondering kwijt, terwijl wie wordt gerespecteerd en bewonderd voor zijn kennis alleen nog maar meer gerespecteerd en bewonderd wordt (als die kennis is gebaseerd op de Qor’aan, de Soennah en het begrip van de Vrome Voorgangers.

Verder zegt Ibn al-Qaiyiem (rahiemehoellaah):

“Als de doenja uit tijdelijk aanwezig goud zou bestaan en het hiernamaals uit eeuwig aanwezig zand zou bestaan, dan zou een slim persoon voor het eeuwig blijvende zand kiezen en het tijdelijk bestaande goud links laten liggen!!!. Welnu, de doenja is tijdelijk bestaand zand en het hiernamaals eeuwig blijvend goud. Hoe kun je dan voor het tijdelijke kiezen???”


Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Miftah Daar es-Sa’ada

Geduld in tijden van tegenspoed is gemakkelijker dan in tijden van gemak

Één van de salaf zei: 'Gelovigen én ongelovigen kunnen allebei in een tijd van tegenspoed geduldig zijn, maar alleen mensen met een sterk geloof hebben geduld in tijden van gemak (bv door niet te verspillen of overbodige uitgaven te maken.)' Daarom waarschuwde Allah ons voor de fitnah van rijkdom, vrouwen en kinderen: O, jullie die geloven! Laat jullie bezittingen of jullie kinderen jullie niet van de overdenking van Allah afleiden. En iedereen die dat doet, die zal dan de verliezer zijn. [Surah Al-Moenafiqoen 63:9] en; O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14]

De vijandschap waar in deze ayah naar verwezen wordt is niet de vijandschap als gevolg van haat en conflicten, maar van liefde en zorg van ouders (bv toegeven en verwennen), die hen kan afhouden van religieuze zaken zoals de hidjrah, djihaaf, het zoeken naar kennis en van het geven van sadaqah.

At-Tirmidhi vertelde over Ibn 'Abbas, toen een man hem (Ibn Abbas) vroeg naar de bovengenoemde ayah [64:14]. Ibn Abbas vertelde hem dat deze ayah verwijst naar enkele mannen uit Mekka, die moslim waren geworden en wilden emigreren om zich bij de Profeet in Medina te voegen, maar hun vrouw en kinderen beletten dit hen te doen. Later, toen ze zich uiteindelijk bij de Profeet konden voegen en toen zagen dat anderen al veel hadden geleerd over de islam, wilden zij hun vrouwen en kinderen straffen. Aldus openbaarde Allah deze ayah: O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14]. At-Tirmidhi zei dat deze Hadeeth Hassan sahieh (betrouwbaar is).

De Hadeeth: 'Kinderen zijn de oorzaak van lafheid en gierigheid' laat zien hoeveel een mens door een gezin, kan worden afgeremd in zijn streven naar perfectie en succes. Toen de Profeet eens een Khutbah (preek) hield, zag hij zijn kleinzonen Hassan en Hoesein lopen en struikelen dus onderbrak hij toen zijn preek, ging naar hen toe, pakte hen op en zei: 'Allah heeft inderdaad de waarheid gesproken toen Hij zei: O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14] Ik zag deze kleine jongetjes struikelen en had niet het geduld om mijn preek af te maken, dus stopte ik en pakte hen op' . De Profeet deed dit wegens zijn liefde voor kinderen en op deze manier stelde hij ook een voorbeeld voor zijn Ummah om barmhartig en vriendelijk te zijn voor kinderen.

De reden waarom het zo moeilijk is om geduldig te zijn in tijden van gemak, is vanwege het feit dat we de keuze hebben hoe we ons zullen gedragen. Een hongerig mens heeft meer geduld als hij geen voedsel heeft, maar als er voedsel beschikbaar is, wordt zijn geduld zwakker. Vergelijkenderwijs is het voor iemand gemakkelijker om zijn seksuele behoeften te beheersen als er geen vrouwen in de buurt zijn.

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Geduld en dankbaarheid, samenvatting van Oedatoes Saabirien wa Dhaakiratoesj Sjaakirien [p. 67-70]