Aantal berichten : 703 Registration date : 17-05-08
Onderwerp: De Kalaam (Spraak) van Allaah do jun 19, 2008 4:20 pm
De Kalaam (Spraak) van Allaah
Ahlus-Sunnah wal-Jamaa’ah zijn verenigd op het geloof dat Allaah spreekt en dat Zijn Spraak een echte, wezenlijke eigenschap is; bevestigd door Hem op een manier dat bij Hem past. Hij spreekt met letters en geluid hoe Hij wil en wanneer Hij wil. Dus Zijn spraak is één van Zijn Persoonlijke eigenschappen in zichzelf, en het is ook één van Zijn eigenschappen van handelen.
Zowel de Qur’aan als de Sunnah hebben dit bewezen.
Enkele bewijzen uit de Qur’aan zijn de uitspraken van Allaah:
Wij riepen hem (Musa) van de rechterzijde van de berg, brachten hem dichterbij, en spraken privé tot hem. [Surat Maryam (19), vers 52]
Hier is een bewijs dat het met een stem is, want het roepen en privé spreken kan alleen met een stem.
Van de bewijzen van de Sunnah is de uitspraak van de Profeet (salla Allaahu ‘alayhi wassalam):
يقول الله يا آدم فيقول لبيك وسعديك فينادى بصوت إن الله يأمرك أن تخرج من ذريتك بعثا إلى النار
“Allaah zal zeggen, ‘O Aadam!’ Hij zal antwoorden, ‘Labayka wa sa’dayka’ [1]. Dan zal Hij [Allaah] met een stem roepen, ‘Voorwaar, Allaah beveelt jou om van jouw nakomelingen een groep naar de Hel te brengen.’” [2]
En Zijn spraak bestaat uit zowel woord als betekenis; het is niet alléén in woorden of alléén in betekenis. Dit is het geloof van Ahlus-Sunnah wal-Jamaa’ah inzake de spraak van Allaah. Wat betreft het geloof van de andere (afgedwaalde secten), hier zal een samenvatting volgen dat genomen is uit Mukhtasar as-Sawaa’iq al-Mursalah [3]:
1. Het geloof van de Karaamiyyah: Het gelijkt op het geloof van Ahlus-Sunnah behalve dat zij zeggen, “Het gebeurt terwijl het daarvoor niets was.” Zij zeggen dit om de bevestiging te omzeilen dat zich iets van Allaah kan voordoen, zelfs als het nooit een begin heeft gehad (zoals Zijn spraak).
2. Het geloof van de Kalaabiyyah: Zij zeggen de spraak van Allaah is, “Een aparte betekenis in en van zichzelf. Het gelijkt aan de Eigenschappen van Zijn Leven of Zijn Kennis in datgene dat zij niet voor komen met Zijn wil (wanneer Hij wil). Wat betreft de letters en geluiden, Allaah schiep hen om ons te vertellen over de losstaande betekenis dat uit zichzelf bestaat. Deze betekenis bestaat uit vier individuele betekenissen: bevelen, verbieden, informeren en vragen.”
3. Het geloof van de Asha'riyyah: Het is in overeenstemming met die van de Kalaabiyyah behalve dat zij van hen verschillen in twee aspecten:
Ten eerste: Over de betekenissen van spraak - de Kalaabiyyah zeggen, “Het bestaat uit vier betekenissen...” en de Asha'riyyah zeggen dat er alleen één betekenis is en dat die vier: informeren, vragen, bevelen en verbieden, allemaal precies hetzelfde zijn. Bovendien, (zoals zij zeggen) zijn er geen verschilende vormen van spraak, alleen verschillende karakteristieken ervan. In feite, de Tawraah, Injeel en de Qor’aan zijn allemaal hetzelfde, zij verschillen niet behalve in de uitdrukkingen die gebruikt worden.
Ten tweede: De Kalaabiyyah zeggen ook, “De letters en geluiden zijn er slechts om te vertellen over de de spraak van Allaah.” en de Asha'riyyah zeggen, “Het zijn louter uitdrukkingen (niet echt) waarmee de spraak van Allaah bedoeld wordt.”
4. Het geloof van de Saalimiyyah: Zij omschrijven de spraak ook als, “Een aparte betekenis is in en van zichzelf. Het gelijkt aan de Eigenschappen van Zijn Leven of Zijn Kennis in datgene dat zij niet voor komen volgens Zijn wil (wanneer Hij wil). Het bestaat uit letters en geluiden die allemaal verbonden zijn; geen van allen gaat voor de ander. Dus de baa (ب), seen (س) en meem (م) in de Basmalah bijvoorbeeld, elk van hen is tegelijkertijd verbonden met alle anderen, doch waren zij er altijd en zullen altijd aanwezig zijn.”
5. Het geloof van de Jahmiyyah en de Mu’tazilah: Zij zeggen over de spraak van Allaah, “Voorzeker, het is geschapen en niet van Eigenschappen van Allaah.”
En er zijn sommigen van de Jahmiyyah die onbeschaamd de eigenschappen van Allaah ontkennen terwijl anderen van hen ze bevestigen, doch beweren dat ze geschapen zijn.
6. Het geloof van de moderne filosofen, de volgers van Aristoteles: Zij zeggen dat de spraak is, “De overvloed van intellect en vrijgevigheid giet zich voort uit de geëerde, pure zielen, inzover als zij gebruikt en geaccepteerd zijn. Dus moeten zij zich indenken en zekerheid hebben in zoverre zij er iets van accepteren. Deze denkbeelden en zekerheden die zij zich voorstellen worden zo sterk gevisualiseerd totdat deze zo sterk zijn en iets worden dat begrepen en lichtgevend is, dat tot hen spreekt met een spraak die gehoord wordt door de oren.”
7. Het geloof van de Ittihaadiyyah: Zij zeggen, net zoals zij die geloven in Wahdatul-Wujood (pantheïsme – dat God zich in alles bevindt, en alles zich in God bevindt) dat, “Elke spraak in essentie de spraak is van Allaah.”
Al deze uitspraken zijn in directe tegenstrijd met hetgeen bewezen is uit de Qur’aan, de Sunnah, en de intellect. En een ieder die Allaah met kennis en wijsheid voorziet zou dit begrijpen.
[1] Dit kan niet letterlijk vertaald worden, maar in betekenis betekent het “Tot uw dienst”. [2] Overgeleverd door al-Bukhaarie (4741) en Muslim (222). [3] Auteur van As-Sawaa’iq al-Mursalah is Ibn al-Qayyim (rahimahu Allaah).[/
Ghorabaa Admin
Aantal berichten : 703 Registration date : 17-05-08
Onderwerp: De Qur'aan is de Spraak van Allaah do jun 19, 2008 4:24 pm
De Qur'aan is de Spraak van Allaah
De methodologie van Ahlus-Sunnah wal-Jamaa’ah is dat Qur’aan de geopenbaarde spraak van Allaah is, ongeschapen. Van Hem begon het, en tot Hem zal het terugkeren. Hij sprak er wezenlijk mee, maakte Jibreel ('alaihi assalam) verantwoordelijk voor het neerdalen en openbaren ervan op het hart van Muhammad (salla Allaahu ‘alayhi wassalam).
Zowel de Qur’aan en de Sunnah bewijzen dit geloof.
Van de bewijzen van de Qur’aan is de uitspraak van Allaah:
En als iemand van de mushrikoon bescherming bij jullie zoekt, geeft hem dan bescherming, zodat hij de spraak van Allaah hoort. [Surat al-Tawbah (9), vers 6]
Een gezegend Boek hebben Wij aan jou doen nederdalen, opdat zij zijn verzen zullen overpeinzen en opdat de bezitters van verstand er lering uit trekken. [Surat Saad (38), vers 29]
Met hem (Qur’aan) daalde de getrouwe Geest (Jibreel) neer. Op jouw hart, opdat jij tot de waarschuwers behoort. In een duidelijke Arabische taal. [Surat ash-Shu’araa (26), vers 193-195]
En van de bewijzen van de Sunnah, is de uitspraak van de Profeet (salla Allaahu ‘alayhi wassalam) terwijl hij een boodschap overbracht aan enkele mensen op een bepaalde plek:
ألا رجل يحملني إلى قومه لأبلغ كلام ربي فإن قريشا قد منعوني أن أبلغ كلام ربي عز وجل
“Is er geen persoon die mij zal brengen naar zijn volk opdat ik de spraak van Allaah tot hen overbreng? Gezien Quraysh mij heeft belet voor het overbrengen van de spraak van mijn Heer, de Meest Verhevene.” [1]
Ook zijn (salla Allaahu ‘alayhi wassalam) uitspraak richting al-Barraa ibn Aa’zib (radiya Allaahu 'anhu):
إذا أويت إلى فراشك فقل اللهم أسلمت نفسي إليك ووجهت وجهي إليك وفوضت أمري إليك وألجأت ظهري إليك رغبة ورهبة إليك لا ملجأ ولا منجا منك إلا إليك آمنت بكتابك الذي أنزلت وبنبيك الذي أرسلت
“Als je naar bed gaat, zeg, ‘Oh Allaah, ik geef mezelf over aan U; en ik richt mijn gezicht naar U; en ik vertrouw mijn zaak toe aan U; en ik vertrouw mijn rug toe aan U; in hoop op, en angst van, U. Er is geen terugtocht noch toevlucht van U behalve bij U. Ik heb geloofd in Uw Boek dat U hebt nedergedaald en in Uw Profeet die U hebt gestuurd.” [2]
Aa’mir ibn Deenaar zei:
“Ik heb de mensen gedurende zeventig jaren ontmoet, allen van hem zeiden, ‘Allaah is de Schepper en alles buiten Hem om is geschapen, behalve de Qur’aan. Gezien het zeker de spraak van Allaah is, niet geschapen. Van Hem begon het en tot Hem zal het terugkeren’.” [3]
De betekenis van “Van Hem begon het” is dat Allaah er oorspronkelijk mee sprak (de Qur’aan). Tevens is het een weerlegging van de Jahmiyyah die zeggen dat Hij het in iets anders dan Zichzelf schiep.
Wat betreft de uitspraak “...en tot Hem zal het terugkeren”, het zal twee betekenissen hebben:
Ten eerste: De eigenschap van het spreken met de Qur’aan keert terug naar Hemzelf, doelend op het feit dat niemand is beschreven als degene die ermee spreekt buiten Allaah, omdat Hij er oorspronkelijk mee sprak, en spraak is een eigenschap van de spreker Hemzelf.
Ten tweede: Het (de Qur’aan) zal opgeheven worden naar Allaah zoals dat is overgeleverd in enkele overleveringen dat Hij het zal wissen uit de boeken en de harten in één nacht. Dat zal gebeuren – en Allaah wet het beste – als de mensen totaal en compleet afwijken van het handelen in overeenstemming met de Qur’aan. Dus het zal opgeheven worden van hen als een vorm van de eer ervan. Allaah is Degene waar wij van hulp zoeken.
[1] Overgeleverd door Abu Daawood (4734), at-Tirmidhi (2925), an-Nasaa’I in al-Kubraa (7727), Ibn Maajah (201), Ahmad (3/390), en al-Haakim (2/669) en hij heeft het saheeh verklaard. [2] Overgeleverd door al-Bukhaarie (247) en Muslim (2710). [3] Zie as-Sunan al-Kubraa door al-Bayhaqee (10/43, 205) en at-Tamheed door Ibn ‘Abdul-Barr (24/186).
Ghorabaa Admin
Aantal berichten : 703 Registration date : 17-05-08
Onderwerp: Onze recitatie van de Qur’aan do jun 19, 2008 4:25 pm
Onze recitatie van de Qur’aan
Met “reciteren” bedoelen we hier het spreken en uitspreken van de woorden van de Qur’aan. Het is al eerder vermeld dat de Qur’aan de spraak is van Allaah, ongeschapen. Echter, aangaande onze uitspraak van Qur’aan, is het correct om te zeggen dat het geschapen, ongeschapen is, of is het een vereiste om gewoon te zwijgen omtrent dit aspect?
Het antwoord is dat het voor het maken van een algemeen, absolute uitspraak aan beide kanten niet correct is.
Wat betreft het maken van een specifieke, gedetailleerde uitspraak, dan als hetgeen bedoeld wordt met “spreken” simpelweg het uitspreken van de woorden is, welke een handeling van de dienaar is, dan is het geschapen omdat de dienaar en zijn handelingen geschapen zijn. [1] Echter, als met “spreken” is bedoelt wat er gesproken wordt (de wezenlijke woorden), dan is het niets anders dan de spraak van Allaah, en niet geschapen. Dit is zo omdat de spraak van Allaah één van Zijn eigenschappen is en geen van Zijn eigenschappen is geschapen.
Er is een uitspraak van Imaam Ahmad (rahimahu Allaah) die dit aanduidt. Hij zei,
“Wie dan ook zegt, ‘Mijn spreken met de Qur’aan is geschapen’ en hij bedoelt daarmee de wezenlijke Qur’aan, dan is hij een Jahmee.”
Zijn uitspraak, “en hij bedoelt daarmee de wezenlijke Qur’aan” duidt aan dan als hetgeen bedoeld is niet de wezenlijke Qur’aan is, maar eerder de loutere uitspraak van de woorden welke een handeling is van mensen, dan is hij geen Jahmee, en Allaah weet het beste.
[1] Een bewijs hiervan is het vers,
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ
“En Allaah heeft jullie geschapen en hetgeen jullie doen.” [Surat as-Saaffaat (37), vers 96]
do jun 19, 2008 4:20 pm