Rechtbanken van de koeffaar

Admin Aantal berichten : 703 Registration date : 17-05-08

Judging the affairs

Question: We in the West, suffer from many problems and difficulties. We ask Allaah to help us solve and overcome them. One of the biggest problems is that we are forced to resort to Western courts of law to judge between us, even in matters of civil law. What is the ruling concerning the permissibility of appointing a judge for the Muslims in America, Britain or Australia?

He would deal with their legal affairs and disputes, especially in issues of personal law. Also, is it correct to refer to him as "judge" and, if the Muslims agree to his appointment, can he assume the same responsibilities and duties as a judge in an Islaamic country?

Response: The answer to this question can be understood from the previous answer, which is that it is obligatory for the Muslims to appoint a judge to pass judgement between them according to Islaamic law. It is not permissible for them to take as arbitrators those who do not judge according to Islaamic law. If a group or society agree upon him being appointed as arbitrator between them, then his judgement should be enforced in all matters in which they have asked him to arbitrate. This is not only permitted but rather it is obligatory upon them.

---

Shaykh Ibn 'Uthaymeen
al-Aqalliyaat al-Muslimah - Page 66, Fatwa No.6

Admin Aantal berichten : 703 Registration date : 17-05-08

Shaykh 3Abdoer-Razzaaq 3Afiefie (rahimahullah) werd gevraagd: Wat is de regelgeving betreffende het vragen om een oordeel bij een rechter die oordeelt met plaatselijke wetten?

Dus hij antwoordde: Zover het mogelijk is vraagt hij niet om een oordeel bij hem, wat betreft wanneer er geen mogelijkheid is dat hij zijn recht krijgt behalve via die weg dan is er geen probleem.

Shaykh 3Abdoer-Razzaaq 3Afiefie

Bron: Fataawaa wa Rasaa'il Samaahat ash-Shaykh 3Abdoer-Razzaaq 3Afiefie (rahimahullah) - 365

Admin Aantal berichten : 703 Registration date : 17-05-08

Vraag: wat is de regelgeving betreffende het laten oordelen van de Amerikaanse rechtbank, bij twistingen tussen de moslims: scheiding- en handelszaken en dergeijke?

Antwoord:

Het is voor de moslim niet toegestaan om oordeel te zoeken bij de opgezette rechtbanken, behalve bij noodzaak, als er geen (Islamitische) vorgeschreven rechtbanken aanwezig zijn. En indien er voor hem geoordeeld wordt met hetgene waar hij geen recht op heeft, dan is het hem niet toegestaan het te nemen.

(Fatwa nr.: 19504)

Lid: Bakr Ibn 'Abdillaah Aboe Zayd
Lid: Saalih Ibn Fauzaan Al-Fauzaan
Vice-voorzitter: 'Abd Al-'Aziez Ibn 'Abdillaah Aal Ash-Shaykh
Voorzitter: 'Abd Al-'Aziez Ibn 'Abdillaah Ibn Baaz

Shaykh 'Abd Al-'Aziez Bin Baaz zei: “Indien hij daartoe is genoodzaakt, is hij geen kaafir. Maar het is voor hem niet toegestaan om oordeel bij ze te zoeken, behalve bij noodzaak, indien hij alleen op deze manier zijn recht kan nemen. En het is voor hem niet toegestaan om te nemen wat voor hem in de zuivere (Islamitische) Wet niet toegestaan is.” (23/ 214)

Admin Aantal berichten : 703 Registration date : 17-05-08

Vraag: in onze steden oordelen ze niet met de Wet van Allaah, en indien je oordeel zou zoeken bij hun wetten zouden ze je je recht niet geven, zelfs als je bewijs hebt, en indien je zou zweren, zouden ze je eed niet in beschouwing nemen, vooral als ze je op de soennah zien, en ik wil geen oordeel bij ze zoeken, behoort dit tot ongehoorzaamheid aan de gezaghebbers?

Antwoord van Shaykh 'Abd Al-Moehsin Al-'Abbaad:

Nee, zolang je de aangklager bent. De aanklager zoals we weten, is degene die als hij zou zwijgen, wordt gelaten. Als hij zwijgt, wordt hij gelaten. Hoe is het mogelijk? Ongehoorzaamheid aan de gezaghebbers als hij niet wil aanklagen bij rechtbanken van de valselijke en verbodene wetten? Nee, het is voor jou niet toegestaan om iemand daar aan te klagen, en oordeel te zoeken buiten wat Allaah de Majesteuze heeft geopenbaard.

En degene die met iets hiervan beproefd is, indien hij de aangeklaagde is, dan is hij niet in staat om te weigeren. En wat betreft als hij de aangklager is, dan kan hij het laten en zwijgen, en niemand zal aan hem opleggen om naar voren te treden. Want de aanklager indien hij zou zwijgen, zal hij gelaten worden. En de aangeklaagde, indien hij zou zwijgen, zou hij niet gelaten worden, zoals we weten.

Maar indien iemand met iets hiervan beproefd is, dan zou hij zijn best moeten doen om een akkoord te sluiten met zijn tegenstander, totdat het geschil tussen beiden met een akkoord ten einde komt. Of ze komen overeen om (naar) een persoon (te gaan) met kennis van de sharie'ah die tussen hen zal oordelen, en wiens oordeel ze zullen volgen, dit is de weg die een persoon zou moeten nemen als hij zou willen aanklagen en er voor hem enkel rechtbanken zijn die niet met wat Allaah heeft geopenbaard oordelen. Hij neemt dan deze weg: een akkord met zijn tegenstander, of ze komen overeen om oordeel te zoeken bij een persoon met kennis van de sharie'ah waar ze oordeel zullen zoeken en wiens oordeel ze zullen volgen.

(Bron: Sharh Al-Arba'ien An-Nawawiyyah, cassette 19)